OCHTENDGLOREN

dauwdruppels kondigen een
nieuwe morgen van stilte aan
bomen staan als reuzen
onbeweeglijk te wiegen
in de frisse ochtendbries

de koeien die loeien
ginds in de duistere verte
straks door de boerin gemolken
eeuwenoud ritueel
zwijgzaam en voldaan

ik zit te kijken door het venster
en genieten van de nieuwe dag
in de weerspiegeling van het glas
zie ik mezelf dromen
wat moeten we toch dankbaar zijn

​

​

 

Herwin Vangaever

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​